અરે મિત્રો, તમે કાંઈ જાદૂ-બાદૂ ના સમજતા. આ તો વાત છે ખરા ઊનાળાના બપોરના તાપમાં થતા પરસેવાની..
આજે જરાક સમય મળ્યો તો થયું કે ગાડીને જરાક ફટકો મારી દઊં. સવારે નોકરીની ઊતાવળમાં સમય મળતો નથી તો હુ ૬ વાગ્યે નીકળ્યો.
થયું કે સાંજ પડી ગઈ છે તો ગરમી ઓછી હશે, પણ ઘરની બહાર નીકળતા જ... ઓહો...જાણે સૂરજદાદા મારી જ રાહ જોઈને ઉભા'તા! મંડી પડ્યા મારી પર આગના ગોળા વરસવા...
માં ૫-૭ મિનીટ થઈ હશે.. (એ પણ એક ગધેડાએ થૂંકેલા પાનની પીચકારી સાફ કરવી પડી એટલે...એ આખો અલગ જ ટોપીક છે... એ ફરી કોઈ વાર...)
મારું શરીર ભીનું થઈ ગયું યાર... અને માથા અને કપાળમાંથી પરસેવાની રમઝટ!
એ પતાવીને ઊપર આવીને અરીસામાં જોયું તો કપાળમાં અગણિત ટપકાંઓ! પરસેવાના લીધે તરબોળ થવાં છતાં આ વિચાર આવ્યો અને હું લખવા બેઠો...
આ પેલા 'ફેટ્' વાવાઝોડાની અસરને લીધે એક વરસાદ તો થ'યો... પણ બાફ વધી ગ'યો...
વરસાદ આવે તો સારું...
No comments:
Post a Comment