આશ એની ઉમ્રભર બાંધો નહીં,
રેતના રણ માંહે ઘર બાંધો નહી.
આપ શણગારો અમારી જિંદગાની,
નિત નોખાં નગર બાંધો નહીં.
લાજ લૂટો મા! તમે એકાંતની.
મુજ ક્બર પાસે કબર બાંધો નહીં.
ત્યાંય સળગાવી છે એણે એ દોઝકો,
આપ મરવા પર કમર બાંધો નહીં.
અમને છોડી દો અમારા હાલ પર,
આપ આવીને નજર બાંધો નહીં.
ક્યાંક સૂરજને કમોતે મારશો,
ઓ ‘જલન’ છોડો સહર બાંધો નહી.
-જલન માતરી
No comments:
Post a Comment