મારું વડોદરા

ક્યાં મળે ફ્રેન્ડસમા આટલો પ્યાર
કઇંક થાય ને મળવા આવે દોસ્ત હજાર
ક્યાં એવી રીક્ષા અને ક્યાં એવા રસ્તા
ત્યાની રેસ્ટોરન્ટ મોઘીં ને ત્યાના પાન સસ્તા
વડોદરા મા જાતજાતના લોકો વસતા
ફ્રેન્ડસ જોડે ટાઇમ નીકળે હસતા હસતા.
ક્યાં એવો વરસાદ,ક્યાં એવી ગરમી,
કોને યાદ નથી મમ્મીના ખોળાની નરમી.
ક્યાં મળે છોકરીઓ આટલી હસતી શરમાતી,
ક્યાં મળે કોઇ સુરવાલ સાડીમા છોકરીઓ દિલ ધડકાવતી,
ક્યાં મળે કોઇને દુકાન આટલી સસ્તી,
ક્યાં મળે દુકાનદારોની આવી ઘરાક ભક્તી,
ક્યાં મળે કોઇને જીવન મા આટલી મસ્તી,
સૌથી બેસ્ટ આપડી વડોદરા ની વસ્તી..
ક્યાં એવી ઉત્તરાયણ,ક્યા એવી હોળી,
તહેવારોમા ભેગી થાય આખી ફ્રેન્ડસની ટોળી,
ક્યાં એવી નવરાત્રિ,ક્યાં એવી દિવાળી,
ક્યાં એવા ડાન્ડીયા,ક્યાં એવા ધમાકા.
ક્યાં એવા ગણેશવિસર્જન ની ઠાઠ,
ગણપતિ બાપા મોર્યા હોય આખી રાત.
ક્યા મળે શિવરાત્રી ની મહા આરતી,
ક્યા મળે મંગળબજાર ની રંગીલી સાંજ,
ક્યા મળે સયાજીગાર્ડનની ચટાકેદાર રાત,
ક્યા મળે MSU ની મજા,ક્યા મળે એ મોડી રાતોની રજા,
ક્યા મળે ડેરીડેન જેવો આઇસક્રીમ,
ક્યા મળે પારસ જેવુ પાન,
ક્યા મળે કેફે કોફી ડે જેવુ પીણું,
ક્યા મળે મહાકાળી નું ચટાકેદાર સેવઉસળ,
ક્યા મળે જગદીશ ની ભાખરવડી,
અને ક્યા મળે લારીલપ્પા ની લસ્સી,
ક્યા મળે આટલા બધા વડલા
તેના પર થી જ નામ પડયું વડોદરા.
વડોદરા નો રંગ નીરાળો, વડોદરા નો ઢંગ નીરાળો,
હોય એમા ભલે કોઇ ખરાબી,તો પણ ગર્વથી કહો
અમે છે વડોદરા વાસી….
અમે છે વડોદરા વાસી…..